Гледах филм, който не бях гледал от доста време. Съвсем случайно попаднах на него по телевизията ... а толкова рядко гледам телевизия ...
Ставаше дума за дете, което се нуждае от сърце, баща му взема за заложници няколко човека, с искане да се намери сърце на сина му. Полицията се опитва да го убие (стандатна процедура при ситуация със заложници), но не успява. Човека отчаян, решава да се самоубие, за да могат докторите да вземат неговото сърце и да го присъдят на сина му. Та преди да се самоубие, той отива при сина си и му казва следните думи /цитирам по памет/:
"Винаги слушай майка си, тя ти е най-добрия приятел. Тя винаги ще те обича и ще е до тебе. Винаги се пази от лошите неща. Винаги бъди мил и добър с хората, но ако някой се заяжда с теб, винаги отстоявай твоето. Когато кажеш, че ще направиш нещо, го направи. Истинския мъж държи на думата си. Не пуши..."
Тези думи бих казал и аз на сина си някой ден, ако имам такъв, разбира се.
Но бих добавил и още:
- Винаги гледай на нещата от към добрата им страна, защото иначе ще страдаш много. Баща ти беше достатъчно глупав за да е черноглед и винаги е страдал.
- Когато ти е зле, обръщай се към приятели и семейство. Ще познаеш на кой може да се довериш.
- Не се хаби за да мразиш, но не обичай и прекалено силно, и двете крайности са лошо нещо.
- Слушай сърцето си, но се съобразявай и с душата си.
- Учи и се развивай, защото, човек който няма познание е нищо. И бъди винаги отговорен.
- Никой, синко, никой няма да ти прости грешките, с изключение на семейството. Всички други, ще ги помнят, а някои ще ти ги навират в лицето. Не им обръщай внимание, миналото си е минало. Понякога може да се върне и ще е по-добро, понякога няма да може. А понякога ако успееш да го върнеш, ще разбереш, че си направил грешка и е още по-зле. Тогава, приятелю, сам ще имаш силата да го поправиш.
- Никога не се предавай и не отстъпвай, особено ако знаеш, че си прав. И по-важното, особено като имаш как да докажеш, че си прав.
Сетих се и за едно момченце, което нелепо почина преди повече от 5 години....
"Гоше, малки ми приятелю, знам, че това няма да го видиш, но се надявам да го знаеш. Всички те обичахме, най-вече мама и тате. Сега си на по-добро място, но ние ще те помним..."
Песничка...
понеделник, 20 юли 2009 г.
Абонамент за:
Коментари за публикацията (Atom)

Няма коментари:
Публикуване на коментар